Szpital Specjalistyczny im. Świętej Rodziny SPZOZ

Masaż Shantala to tradycyjna technika masażu stosowana u niemowląt i małych dzieci, która wywodzi się z Indii. Nazwa pochodzi od imienia hinduskiej matki, która jest uważana za założycielkę tej techniki. Masaż Shantala opiera się na delikatnym, płynnym dotyku, który ma na celu zrelaksowanie dziecka, poprawę jego samopoczucia oraz stworzenie silnej więzi emocjonalnej między rodzicem a dzieckiem.

Podczas masażu Shantala, rodzic lub opiekun wykonuje określone ruchy, które obejmują głaskanie, rozcieranie i delikatne ugniatanie ciała dziecka. Masaż ten może być wykonywany codziennie, najlepiej przed kąpielą, co sprzyja relaksacji i pobudza krążenie krwi oraz układ limfatyczny dziecka. Ważne jest, aby masaż wykonywać w spokojnej atmosferze, w ciepłym i bezpiecznym miejscu, aby dziecko mogło całkowicie się zrelaksować.

Korzyści stosowania masażu Shantala w fizjoterapii noworodków są liczne:

• Poprawa rozwoju motorycznego: Delikatne ruchy masażu wspierają rozwój mięśni i stawów dziecka, co może pomóc w zwiększeniu ich elastyczności i siły.
• Redukcja napięcia mięśniowego: Masaż Shantala może pomóc w złagodzeniu napięcia mięśniowego u niemowląt, szczególnie przy problemach z koliką czy wzdęciami.
• Stymulacja układu krążenia i limfatycznego: Płynne ruchy masażu wspierają krążenie krwi i limfy, co może przyczynić się do poprawy zdrowia ogólnego dziecka.
• Promowanie więzi emocjonalnej: Regularne wykonywanie masażu Shantala umożliwia rodzicom budowanie silnej więzi emocjonalnej z dzieckiem poprzez bliski kontakt skóra do skóry i delikatne dotykanie.
• Wspomaganie relaksu i snu: Masaż Shantala może pomóc w uspokojeniu dziecka, co sprzyja lepszemu snu oraz ogólnemu samopoczuciu.

Zapisz się już dziś »

Metoda Vojty, znana również jako terapia Vojty, jest techniką fizjoterapeutyczną stosowaną u niemowląt i dzieci z różnymi zaburzeniami neurologicznymi i ortopedycznymi. Została opracowana przez czeskiego neurologa Václava Vojtę w latach 50. XX wieku i jest szeroko stosowana na całym świecie.

Metoda Vojty polega na stymulowaniu określonych punktów na ciele dziecka poprzez określone ruchy i uciskanie. Terapeuta używa technik manipulacyjnych, aby pobudzić odpowiednie reakcje neuromotoryczne, które pomagają poprawić kontrolę ruchową, siłę mięśniową oraz koordynację u dziecka. Kluczowym elementem tej metody jest aktywacja wzorców ruchowych, które są niezbędne dla prawidłowego rozwoju motorycznego.

Korzyści stosowania metody Vojty w fizjoterapii noworodków obejmują:

• Poprawa rozwoju motorycznego: Metoda Vojty może pomóc w promowaniu prawidłowego rozwoju motorycznego u niemowląt poprzez stymulację odpowiednich wzorców ruchowych.
• Wspomaganie leczenia zaburzeń neurologicznych: U dzieci z zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak mózgowe porażenie dziecięce (MPD) czy opóźnienia w rozwoju, terapia Vojty może być skuteczną formą interwencji fizjoterapeutycznej, pomagającą poprawić kontrolę ruchową i funkcję mięśni.
• Wspieranie leczenia zaburzeń ortopedycznych: Metoda Vojty może być również stosowana u dzieci z zaburzeniami ortopedycznymi, takimi jak wrodzone wady postawy czy zwichnięcia stawów, pomagając w korekcie nieprawidłowych wzorców ruchowych i poprawiając funkcję mięśniowo-szkieletową.
• Wczesna interwencja: Stosowanie metody Vojty już u niemowląt pozwala na wczesne wykrycie i interwencję w przypadku ewentualnych problemów z rozwojem motorycznym, co może przyczynić się do lepszych wyników terapeutycznych w dłuższej perspektywie czasowej.
• Poprawa koordynacji i równowagi: Poprzez stymulację odpowiednich punktów na ciele, terapia Vojty może również pomóc w poprawie koordynacji ruchowej i równowagi u dzieci.

Warto zaznaczyć, że terapia Vojty powinna być przeprowadzana przez odpowiednio wykwalifikowanego fizjoterapeutę, który posiada doświadczenie i wiedzę w zakresie stosowania tej metody u dzieci. Ponadto, skuteczność terapii może się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb i warunków zdrowotnych każdego dziecka.

Wady postawy dotyczą coraz większą liczby dzieci już w bardzo młodym wieku. Wynika to z zaburzeń rozwojowych w okresie niemowlęcym jak również z barku aktywności fizycznej i nieprawidłowych nawyków ruchowych u dzieci. Im wcześniej wady postawy zostaną rozpoznane oraz im wcześniej będzie wdrożona rehabilitacja tym większe są szanse na zahamowanie bądź cofnięcie dysfunkcji. Zwykle wady postawy dotyczą jednocześnie kilku obszarów układu ruchu dziecka dlatego istotne jest, aby badanie obejmowało całą  sylwetę. Wprowadzając indywidualny program rehabilitacji należy wziąć pod uwagę pozycję w jakiej najczęściej przebywa dziecko, obuwie, nawyki ruchowe, uprawiany sport oraz występowanie podobnych dysfunkcji u rodziców.